Magda Kaczmarczyk (ur. 1979)

pisarka, autorka monodramów, scenariuszy, piosenek

Urodziła się w Piasecznie. Ukończyła filologię polską na Uniwersytecie Warszawskim i Studium Psychologiczno-Terapeutyczne w Łodzi. Autorka Tryptyku miłosnego: Wyśniona miłość, Zakazana miłość i Spełniona miłość. Debiutowała w 2010 roku powieścią Wyśniona miłość.  Jej opowiadania można znaleźć w antologiach wydanych przez Bibliotekę Publiczną w Piasecznie a także w pracy zbiorowej Wydarzyło się w Malowniczem. Pisze powieści, opowiadania, scenariusze, monodramy, sztuki teatralne, piosenki i wiersze. Jej sztukę Niebezpieczna miłość można było obejrzeć na deskach teatru Kamienica w Warszawie. W poszukiwaniu nowych wyzwań wyemigrowała z Polski i pisze głównie w języku angielskim. Obecnie studiuje również psychologię i psychoterapię. W Polsce jest członkiem Stowarzyszenia Autorów Polskich oraz Stowarzyszenia Autorów ZAiKS.

„Magda Kaczmarczyk to autorka udanej trylogii obyczajowej – Wyśniona miłość, Zakazana miłość, Spełniona miłość – powieści z gatunku literatury popularnej, bliskiej konwencjom realizmu magicznego, a właściwie opowieści o miłości z elementami magii i ezoterii. Te ezoteryczne  sprawy są jednak bardzo interesująco wpisane w tło realizmu, ponieważ  powieść dzieje się w środowisku  ludzi zajmujących się psychologią alternatywną, numerologią, wróżbiarstwem, hipnotyzerstwem, chiromancją, i przez to cała aura pewnej magiczności, doświadczeń psychologicznych zabarwiających egzotyką i irracjonalizmem perypetię fabularną i najbardziej zwykłe, codzienne zdarzenia: miłość, kłopoty rodzinne, przyjaźnie, rozstania, sukcesy i porażki bohaterów – zyskuje inną niż w powieści fantasy wymowę. Jest rodzajem opowieści z kluczem i „z klimatem”, i opowieści ze środowiska, które autorka zna, o którym umie mówić, a przez to wytwarza sobie własną aurę narracyjną, własną krainę fabularną, i w tej krainie snuje swoje historie dobrze podpatrzone z życia, pełne świetnie uchwyconych „idiomów codzienności”, a jednocześnie dyskretnie przesuwane w kierunku pogranicza magii i misterium. To jest ciekawe, bardzo produktywne dla literatury popularnej połączenie, otwierające książki Magdy Kaczmarczyk na wyższy wymiar niż czytadła, harlekiny, itp. „literatura dla kobiet”. Autorka dobrze pisze i zdecydowanie pragnie być w literaturze kimś więcej niż rzemieślnikiem pisarstwa popularnego; jest na ścieżce rozwoju, a jednocześnie nie grozi jej utknięcie w medytacyjności, sentymentalnych opisach, czy gadulstwie typu „serialowego”; fascynuje ją miłość i młodość, miłość wymarzona i młodość nastoletnia, ledwie przekraczająca próg dziecinnego pokoju, a już agresywna, namiętna, ciekawa świata, gotowa na jego wyzwania”.

fragment recenzji  Prof. Dr hab.  UW Andrzeja Zieniewicza

„Świat przedstawiony przez Magdę Kaczmarczyk w trylogii o miłości niepokonanej (to moja osobista refleksja) przypomina olbrzymi pointylistyczny obraz Signaca, bądź Seurata, składa się bowiem z ogromnej ilości szczegółów, drobiazgów, przedmiotów – niekiedy o znaczeniu symbolicznym – wśród których toczy się bogate, uczuciowe życie bohaterów, komplikujących swe losy nagłymi miłosnymi olśnieniami, wybuchami namiętności lub nienawiści, czy rozwodową walką na noże i magiczne rytuały, jakże ekspresyjnie ukazane. Wszystko to inspiruje wyobraźnie czytelników, pozostawiając konkretne wizje, ślady, obrazy niemal filmowe”.

fragment recenzji pisarza Andrzeja Zaniewskiego